meta data voor deze pagina
  •  

08.1951 Wilhelmina verlaat het huis en laat beslag leggen op de zaak

, ,

Historiek

Terug Volgende

Het kon niet blijven duren, ooit zou het huwelijk van Alfred ontploffen. Zij zegt dat ze aan de deur gezet is, hij ontkent. Wellicht einde mei of begin juni is Wilhelmina Koos ingetrokken bij haar dochter in de Bosstraat 45. Ironisch genoeg was de glasblazerij daar gevestigd van 1942 tot 1945 voor de laatste verhuis naar de Charlottalei. Het huis was eigendom van familie van Minny's echtgenoot waarvan zij huurden. Het verhaal gaat hard tegen hard en begint eenvoudig maar gaat steeds meer crescendo. Alfred kennende als hij overtuigd is van zijn gelijk dan kunt ge onmogelijk tot hem doordringen op een redelijke manier. Op 28 augustus wordt de zaak ingeleid en volgt er een bevel van de rechtbank om niets te verkopen, te verplaatsen of wat dan ook waardoor Alfred en zijn bedrijf technisch werkloos worden. Op 3 september komt de zaak voor de rechtbank en op 12 september is er een verzoening en wordt de procedure stopgezet. Vermoedelijk is het bedrijf niet meer opgestart en heeft hij de plannen om naar Luxemburg te verhuizen geconcretiseerd. Wie hem in het oor gefluisterd had dat het in Luxemburg beter zou gaan weet ik niet. Er werd gedacht dat de Duitsers massaal de grens zouden oversteken in Luxemburg om daar in de glasblazerij te komen werken aan een lager loon dan in België omdat ze in eigen land geen werk vonden. Echter in die streek waren geen glasblazers waardoor hij zijn (dure) mensen van Hemiksem moest laten overkomen naar Luxemburg. Het werd geen succes. Velen keerden terug door heimwee geplaagd en de zaken gingen minder goed dan verwacht. De Tsjechen die al jaar en dag kerstversiering maakten waren terug van weggeweest na de oorlog en kwamen massaal met goedkopere kerstversiering op de Europese markt waardoor hij niet meer kon concurreren ook al had hij een patent op het glazen oogje. Begin 1952 schrijft hij aan zijn dochter dat die grap van september 1951 tot eind 1951 400.000 BEF gekost had wat omgerekend naar de huidige waarde neerkomt op 76.029 €. Vermoedelijk speelden de perikelen met zijn vrouw ook een rol in de beslissing om naar Luxemburg uit te wijken. Als het alsnog zou mislopen dan zou het juridisch veel moeilijker zijn om vanuit België een zaak aan te spannen in Luxemburg.

In de periode dat zijn vrouw niet meer bij hem woonde heeft hij een 60 bladzijden tellend verhaal geschreven over haar jaloersheid. Uiteindelijk heeft hij haar naar een dokter laten gaan, wat volgens zijn zeggen geholpen heeft. Echter in april 1952 komt het tot een definitieve breuk in Grevenmacher. Tot kort voor zijn dood blijft hij de jaloersheid van zich af schrijven. Hij kon dat niet vatten. Hij begreep niet dat zijn vrouw jaloers was door verlatingsangst. Als kind had zij wellicht een trauma opgelopen omdat in die tijd en nog lang nadien weeskinderen uit elkaar getrokken werden en geen contact met elkaar hadden. De evolutie van het gezin Koos vindt je hierna.

1881-1886 Franz Koos huwt met Henriette Elisabeth Hense en krijgen 5 kinderen:

  1. 18.04.1881 Johann Gustav
  2. 04.03.1883 Georg
  3. 04.03.1886 Franz
  4. 2 andere jonger dan een jaar gestorven

Franz' vrouw sterft op 27.05.1887

1888-1900 Franz Koos x Apolonia Weins en krijgen 9 kinderen:

  1. 11.06.1888 Theresia
  2. 01.08.1889 Georg Heinrich
  3. 23.07.1890 Margarete Maria
  4. 31.05.1893 Pauline Anna
  5. 31.07.1894 Maria Theresia
  6. 1895-1900 4 jonge kinderen gestorven

Franz' tweede vrouw sterft op 01.08.1901

1903-1906 Franz Koos x weduwe Johanna Maria Cahlenberg en krijgen 2 kinderen:

  1. 25.07.1904 Henriette Elise
  2. 17.11.1905 Wilhelmine Johanne Maria (de latere vrouw van Alfred)

Franz sterft op 02.01.1906 en liet 10 kinderen na. De kinderen uit het 2de en 3de huwelijk werden toen uit elkaar gehaald. Alleen met Henriette had Wilhelmina later nog contact.

Wilhelmina leed aan verlatingsangst die zich uitte in jaloezie. Ze had eindelijk geborgenheid gevonden bij Alfred en niets of niemand zou haar dat nog afnemen. Alfred zag alleen de jaloezie en niet de achterliggende oorzaak. Hij deed er dikwijls nog een schepje bovenop zoals je in de anekdotes kan lezen als hij terugkomt van de stad. En zo loopt het uiteindelijk mis. Om het nog erger te maken was Wilhelmina erg bijgelovig en raadpleegde ze een charlatan namelijk een kaartlegster-waarzegster. Die aanhoorde haar verhaal en dacht bij zichzelf 'kassa kassa'. Elke sessie kostte handenvol geld en telkens was Alfred de schuldenbok die met 250 vrouwen te doen had gehad. Als je die onzin niet doorziet gaat dit door tot een felle botsing en flink wat geld achtergelaten bij een charlatan met als gevolg een totale afbraak van AJEKO.

Alfred van zijn kant was in zijn kinderjaren mishandeld door zijn moeder wellicht omdat zij hem niet aankon omwille van een of andere toen nog ongekende stoornis. Mensen stonden er toen alleen voor en de remedie van de dokter was dikwijls: “moed houden” maar daar kom je niet ver mee om problemen op te lossen.

De achtergrond van Alfred en Wilhelmina en hun communicatiestoring deed hun huwelijk mislukken. Bekijk ook enkele documenten in de galerij van de sidebar.
Terug Volgende