De gemeente Rishon le Zion was zo vriendelijk om het verhaal van de Gavish glasblazerij samen te vatten. Zie geschiedenis van Gavish. De vertaling vindt je hierna.

Industriële ontwikkeling sinds 1882 - Fabrieken in het industriegebied van Rishon LeZion “Gavish” (Betekenis Kristal) Fabriek

• De eerste onderneming die op initiatief van Dizengoff in 1933 op het industrieterrein werd opgericht, was de “Gavish ” glasfabriek.
• De families Lapidot en Izersky, die de fabriek oprichtten, brachten uit Grodno, Polen, de glasfabriek mee die zij in Polen bezaten, evenals Poolse deskundigen in glasblazen om ambachtslieden in Israël op te leiden. De fabriek werd naar Israël gebracht om het van het nationalisatiebeleid te redden dat de Poolse regering in die tijd voerde. De fabriek begon met de productie van hol glas, zowel mondgeblazen als halfautomatisch, en ook van gereedschap (borden, kopjes, enz.). Het zand werd aangevoerd uit België, later begon men zand te gebruiken uit Yeruham in de Negev (zuiden van Israël).
• In het begin had de fabriek aanpassingsmoeilijkheden en toen ze eindelijk begon te werken, braken de rellen van 1936 tot 1939 uit. De Arabische boycot veroorzaakte de sluiting van de fabriek.
• In 1939 werd de fabriek verkocht aan Mintzer , Gold en Mendel. De fabriek werd geen succes en de productie mislukte. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er, door het embargo en het gebrek aan import, nog steeds vraag, zelfs naar defecte producten.
• In 1942 keerde de stichter van de fabriek, de heer Izersky, terug naar de fabriek in Gavish als technisch directeur.
• Toen de staat Israël werd uitgeroepen, vroegen Ben Gurion en Eshkol van het Joods Agentschap aan de Gavish-fabriek om Molotov-flessen te produceren.Het patroon werd voorbereid in de “Yozek” fabriek “ en per bus naar Rishon LeZion gesmokkeld onder het toeziend oog van de Britse politie. Binnen 10 dagen na de vraag, begon Gavish met de productie van flessen.
• Na de stichting van de staat Israël begon de fabriek zich te ontwikkelen en begon met de productie van gedecoreerd glas en kristal. De kwaliteit van de producten verbeterde, maar de fabriek was niet in staat een nieuwe generatie arbeiders op te leiden en kon de concurrerende producten niet aan.
• In 1960 vond Izersky een hand-glasblazer uit die de mondblazer verving, die de arbeiders gezondheidsproblemen bezorgde. De heer Izersky werd voor deze uitvinding onderscheiden met de “Kaplan” prijs.
• De “Gavish” fabriek werd uiteindelijk gesloten in 1970.

In januari vertrekt Alfred naar Israël. Hij heeft de nodige chemicaliën en werkmateriaal besteld in Duitsland voor rekening van Gavish zoals zij gevraagd hebben. Aangezien dit niet als bagage kan beschouwd worden, gaan deze goederen mee als luchtvracht. De taak die hem wacht is niet te onderschatten. Het bedrijf werkt, maar niet zoals het hoort. Hij gaat er de arbeiders opleiden, ovens afstellen, het werk organiseren en composities (samenstelling van de toegevoegde producten om gekleurd glas, kristal enz te bekomen) aanreiken. Deze laatste echter tegen extra vergoeding per compositie. Alfred kennende sjamfoetert hij dikwijls op de onkunde van de glasblazers en de kwaliteit van het glas dat zij tot voor zijn komst gemaakt hebben. Wanneer hij vaststelt dat er niet veilig gewerkt wordt schrijft hij een nota en laat die ondertekenen door de directie. Zie veiligheid. In heel zijn carrière heeft hij te maken met gevaarlijke stoffen wanneer hij een glascompositie samenstelt voor een nieuwe lading glas. Alfred gebruikt hiervoor steeds een mondmasker en respecteert de toen geldende voorzorgsmaatregelen. Uiteraard zijn deze vandaag de dag totaal ontoereikend. Hij houdt ook een dagboek bij waarbij hij perfect dag na dag de vorderingen en resultaten noteert. In augustus onderhandelt Alfred over een bijkomend jaar te werken voor Gavish. Zie contract Gavish. Opmerkelijk staat in het contract dat Gavish zijn vriendin laat overkomen op hun kosten. Zie vriendin. Het verblijf en de terugvlucht zijn echter voor Alfred. In de overeenkomst staat ook specifiek wanneer er oorlog uitbreekt, hij onmiddellijk mag huiswaarts keren en het contract ontbonden wordt. In die tijd was het erg onrustig in het nabije Oosten en enkele jaren later, in 1967 breekt de zesdaagse oorlog uit. In december gaat Alfred naar huis om er een en ander te regelen met Fritz Jochmann jr, zijn bedrijf af te melden bij de stad aangezien het gesloten wordt om veiligheidsredenen. Hij neemt dan ook de tijd om de bouwfirma die verantwoordelijk is ter orde te roepen. Gavish wenst hem prettige eindejaarsfeesten en vraagt tevens om bepaalde chemicaliën mee te brengen wanneer hij in 1961 terugkeert naar Israël. Zie eindejaarswensen van Gavish.

Fritz Jochmann jr. heeft nu de leiding van de glasblazerij en doet het blijkbaar goed. Alfred's boekhouder houdt hem constant op de hoogte en voert de afrekeningen maand na maand uit volgens contract tussen Alfred en Fritz jr. Er hangt echter het zwaard van Damocles boven hun hoofd letterlijk dan. Het dak van de glasblazerij zakt door. Fritz jr. en de boekhouder zetten de aannemer constant onder druk maar die zegt ja maar doet nee waardoor de stad begint te dreigen met sluiting van het bedrijf wat uiteindelijk in december ook gebeurt. Alfred komt in die maand terug naar Euskirchen om alles te regelen. Het contract met Fritz jr. wordt stopgezet. Zie einde contract. Gavish stuurt in die periode een brief naar Alfred in Euskirchen met de beste wensen en vraag gelijk ook om grondstoffen mee te brengen naar Rishon le Zion. Zie brief Gavish. Alhoewel Alfred een verlenging contract getekend heeft met Gavish controleert hij toch maar of er geen aanbiedingen zijn die interessant voor hem kunnen zijn en plaatst annonces. Zie reactie op annonce.

Fritz jr. stuurt regelmatig foto's naar Alfred in Israël blij dat hij de kans gekregen heeft om aan de slag te kunnen als bedrijfsleider alhoewel het hem zwaar weegt, er komt meer bij kijken dan alleen maar glasblazen.

Februari 1960 Seidl & Fritz jr.

Seidl & Fritz jr.

Seidl & Bilo.

Seidl

Maart 1960 Fritz jr. Michaël, Seidl & Bilo

Bilo, Michaël, Fritz jr., onbekend, Seidl, onbekend

April 1960 Balda & Fritz jr.

Juli 1960 Michaël & Seidl

Met Fritz sr blijft Alfred contact houden. Zij blijven glascomposities uitwisselen en zijn meer dan ooit bezeten om perfect glaswerk te maken en nieuwe mogelijkheden en composities te ontwikkelen.

Ook zijn vriend Lotterjonk zit niet stil en blijft maar aan Alfred's vel zitten om bij hem te komen werken zodat ze samen een groot glasbedrijf zouden kunnen ontwikkelen. Echter Alfred houdt de boot af om diverse redenen. Hem kennende zou dat moeilijk werken als hij niet de leider zou zijn. Typisch voor Alfred is dat hij zonder boe of bah met de noorderzon vertrekt en aan niemand iets laat weten. Zo ook was Lotterjonk verrast toen hij een brief uit Israël ontving. Zie brief van Lotterjonk. In zijn brief aan Alfred spreekt hij over 'pesten'. Dit gaat voor alle duidelijkheid niet over mensen pesten maar over een kaartspel dat ze dikwijls speelden. Hij stuurt een reeks foto's naar Alfred om de vorderingen te tonen van zijn nieuwe glasfabriek in aanbouw.

Lotterjonk & Nol Smulders

Nol Smulders

Zelfs in Israël krijgt hij kaartjes toegestuurd van enkele van zijn oud medewerkers. Na zoveel jaar blijft het contact met vele mensen die voor hem gewerkt hebben bestaan ook met mensen uit Hemiksem.